UFO = Uiting van menselijke creativiteit
Onderzoeker Eric Ouellet kiest voor een parapsychologische invalshoek om het bestaan van ufo's te verklaren: “Wij mensen zelf produceren, als een vorm van psychokinese, ufo’s!”

Ufo’s bestaan. Al duizenden jaren worden er onverklaarbare verschijnselen waargenomen. Maar wat zijn het? Buitenaardse bezoekers, natuurlijke fenomenen of misschien nog iets heel anders? Onderzoeker Eric Ouellet kiest voor de parapsychologische invalshoek. Zijn conclusie: “Wij mensen zelf produceren, als een vorm van psychokinese, ufo’s!”

ufo_creativiteit

Van 29 november 1989 tot en met begin 1991 waren ze niet weg te denken uit het Belgische luchtruim: de driehoekige ufo’s die zowel door burgers als politie en militairen avond na avond werden waargenomen. Met als ongeëvenaard hoogtepunt de gebeurtenissen in de nacht van 30 op 31 maart 1990. Tijdens die nacht werden onbekende voorwerpen gevolgd op de radar, gefotografeerd en waargenomen door naar schatting 13.500 mensen op de grond. Twee F-16 gevechtsvliegtuigen van de Belgische luchtmacht jaagden bovendien zonder succes op de mysterieuze indringers. De waarnemingen zijn, ondanks het unieke feit dat burgerlijke en militaire ambtenaren onderling informatie uitwisselden en samenwerkten, nooit verklaard. Is dat omdat de verklaringen in de verkeerde hoek worden gezocht?

De Canadees Eric Ouellet, naast parapsychologisch onderzoeker zelf nota bene defensie-expert, komt in zijn kersverse boek Illuminations met een wel heel originele interpretatie. Hij plaatst de ufo-golf in het kader van de spanningen rond het einde van de Koude Oorlog. De Berlijnse Muur viel weliswaar al op 9 november, bijna drie weken vóór het begin van de waarnemingen, maar de onrust rondom de ontmanteling van het communistische Oost-Europese blok hield de maanden daarna aan. Zo kwam het in december nog tot bloedige gevechten in Roemenië. Het was geenszins zeker of de omwentelingen niet zouden uitdraaien op een confrontatie tussen Oost en West. Tussen Rusland en Amerika. Deze nerveuze toestand kan zich op parapsychologische wijze ontlaad hebben. En wel zo dat er lichten te zien waren, zelfs op de radar. Ook de symbolische factor speelde een rol.

De plek: België, Luik. België was gedurende de Koude Oorlog een focuspunt in het defensiesysteem van de NAVO en bij Luik bevond zich een belangrijk radarstation. Bovendien leken de lichten van de waargenomen driehoek zelf de situatie perfect te weerspiegelen: drie witte lichten omringden een zwakker rood licht. Een witte ster is het symbool van de NAVO en een rode ster was het symbool van het Warschaupact. En zou het toevallig zijn geweest dat veel politieagenten en militairen getuige waren van de mysterieuze driehoeken? Wilde de verontruste bevolking juist hún aandacht? Zo van: NAVO, leger, let op! Een interessante gedachte. Maar op het eerste gezicht vergezocht. Of toch niet? We onderzoeken de achtergrond van het parapsychologische verklaringsmodel voor het ufo-verschijnsel en laten Eric Ouellet zelf aan het woord.

Geen sturende hand

Sinds de jaren zestig van de vorige eeuw wordt er door ufologen geschreven over de overeenkomsten tussen parapsychologische verschijnselen en ufo’s. Eén van de eersten die dat deed, was de beroemde Franse wetenschapper Jacques Vallée. Hij schreef in 1975 in UFO’s controleren ons (de Nederlandse vertaling van The Invisible College): ‘Ik denk dat, als we ufo-waarnemingen beschouwen als bezoeken uit de ruimte, we er niet uit de juiste gezichtshoek naar kijken. We hebben hier niet te maken met golven ruimtebezoekers die onze aarde aandoen, maar met een controlesysteem. (…) Ik stel hier de hypothese voor dat er voor het menselijk bewustzijn ook een controlesysteem bestaat, al weet ik nog niet of dat systeem op natuurlijke wijze of spontaan ontstaat, of het verklaard kan worden uit de wetten van de genetica en de gedragspsychologie of dat het kunstmatig van aard is en veroorzaakt wordt door één of ander bovenmenselijke wil.

Willicht wordt het zelfs volkomen beheerst door wetmatigheden die we nog niet hebben ontdekt.’ Vallée vermoedde dus dat er een vorm van bewustzijn achter het ufo-fenomeen schuilgaat dat uiteindelijk controle wil uitoefenen op het menselijk handelen. Hij heeft later weleens gesuggereerd dat ufo’s en de actoren erachter verantwoordelijk kunnen zijn voor het ontstaan van wereldreligies! In dat opzicht verschillen de theorieën van Vallée en Ouellet nogal. Laatstgenoemde ziet geen sturende hand. Hij ziet ufo’s als een menselijke vorm van expressie zonder een bepaalde bijbedoeling.

Dat wil overigens geenszins zeggen dat de Canadees niet in het bestaan van buitenaards leven gelooft: “Het lijkt me, gezien de grootte van het heelal, waarschijnlijk dat er elders leven is. Is het belangrijk? Ach, we hebben onze handen voorlopig vol aan onszelf. De echte vraag is of andere levensvormen de onmetelijke afstanden tussen de sterren in ruimteschepen kunnen overbruggen. Die kans lijkt buitengewoon klein. Ik beweer trouwens niet dat alle ufo’s door mensen op parapsychologische wijze geproduceerd worden. Ik wil alleen aangeven dat het bewijs voor het tegendeel vooralsnog ontbreekt.”

Airship Wave & Ghost rockets

Het verklaringsmodel dat Ouellet leent vanuit de parapsychologie om ufo-verschijnselen te duiden, komt van de hand van psycholoog Walter von Lucadou. Deze Duitser viel het op dat herhaaldelijke spontane uitbarstingen van psychokinese bepaalde fasen doormaken: eerst neemt de intensiteit ervan toe, dan volgt de piek, gevolgd door een afname en ten slotte de verdwijning. Zo gaat het althans vaak in het geval van de zogenaamde poltergeistverschijnselen. Daarbij worden geluiden geproduceerd, voorwerpen bewogen en elektrische apparatuur ontregeld zonder dat daarvoor een fysische oorzaak aan te wijzen is. Ze zijn vaak gecentreerd rondom een persoon, die als ‘epicentrum’ fungeert.

De gedachte is dat alle mensen in principe over sluimerende psychokinetische vermogens beschikken. Deze vermogens zouden onbewust opgewekt kunnen worden door frustraties, angsten, spanningen of seksuele prikkels. Zouden ook groepen mensen zulke verschijnselen kunnen veroorzaken? Ouellet vraagt het zich af en betrekt nadrukkelijk de morfogenetische velden van Rupert Sheldrake bij zijn overwegingen. Indien wij zijn redernatie volgen, dan zouden maatschappelijk gezien ingrijpende gebeurtenissen als oorlogen, epidemieën, revoluties en rampen gepaard moeten gaan met observaties van wonderlijke fenomenen, zoals ufo-golven. Klopt dat ook? Bekend is de zogenaamde Airship Wave van 1909, toen in Engeland ’s nachts wekenlang op zeppelins lijkende objecten werden waargenomen. De Duitsers konden het niet zijn, die beschikten niet over toestellen met nachtverkenning. De Britten zelf trouwens ook niet. Was het de sociale spanning voorafgaand aan de Grote Oorlog van 1914-1918 die zich op een symbolisch zeer treffende wijze liet gelden? Of wat te denken van de ghost rockets die in 1946 massaal in Zweden werden waargenomen?

Parapsychologische voorafspiegelingen van Russische raketten die tijdens de Koude Oorlog getest zouden gaan worden? Ouellet: “Er zijn naast de ufo-golven en -incidenten die ik in mijn boek behandel inderdaad genoeg andere voorbeelden te geven van sightings die werden gevolgd door rampspoed. Maar dat hoeft niet iedere keer deze specifieke vorm aan te nemen. Zo zijn er verschillende Maria-verschijningen geweest in christelijke stadjes in Libanon en Syrië voorafgaand aan de uitbraak van de oorlog aldaar in 2011. Een ander voorbeeld is de paniek rondom de vreemde Monkeyman die het Indiase Delhi in mei 2001 even in z’n greep had. Was het een voorgevoel over de militaire confrontatie tussen India en Pakistan, een paar maanden later? Mogelijk.

In andere gevallen is het paranormale effect zo klein dat het wellicht niet opgemerkt wordt. Dat was bijna zo in het geval van de aanslagen op 11 september 2011. Het is aan de heren van het Global Consciousness Project te danken, dat we weten dat in de uren voorafgaand aan de aanslagen het wereldwijde emotionele bewustzijn blijkbaar een significante impact op toevalsgeneratoren had. Waarschijnlijk zijn er genoeg paranormale effecten waarvan helemaal geen melding wordt gemaakt, zoals veel mensen die dezelfde dromen hebben of die hetzelfde overkomt daags voor een grote gebeurtenis.”

Gekkenwerk

Misschien heb je ’m wel gezien. De film The Mothman Prophecies met Richard Gere in de hoofdrol. Het verhaal is gebaseerd op het gelijknamige boek van John A. Keel over de vreemde, waargebeurde gebeurtenissen rond het Amerikaanse plaatsje Point Pleasant in de staat West Virginia. Daar jaagt een enorm vleermuiswezen met rode ogen de bewoners wekenlang de stuipen op het lijf. Tot er een ramp gebeurt: de brug over de Ohio rivier stort in en 46 mensen komen om. De Mothman wordt nooit meer gezien. Als het echt zo is dat vreemde voorvallen grote gebeurtenissen aankondigen, kunnen we daar dan gebruik van maken? Zodat narigheid alsnog afgewend wordt?

Ouellet: “Het probleem is dat de waarnemingen zeer moeilijk te interpreteren zijn. Waar verwijzen ze naar? Vergelijk het maar eens met dromen. De taal van de droom, eigenlijk de taal van ons onderbewuste, is er één van subtiele symbolen, metaforen en lateraal denken (’Stel dat het wel mogelijk zou zijn…’). Het is een hele uitdaging deze taal om te zetten in een rationeel raamwerk waar onze bewuste ‘mind’ iets mee kan.” Het siert Ouellet dat hij een dergelijke uitdaging in het geval van de ufologie aan wil gaan. Het veld staat de laatste jaren in een niet al te best daglicht. Van binnenuit opgevreten door amateuristische sensatiezoekers en complotdenkers, van buitenaf genegeerd of zelfs geridiculiseerd door de wetenschap.

Hoewel spijtig, kan Ouellet ergens wel begrip opbrengen voor wetenschappers die de ufologie mijden: “Dat komt met name omdat ufologen, maar ook parapsychologen, telkens weer zoeken naar een niet-menselijke verklaring voor onderzochte verschijnselen. Dat staat haaks op het principe van de Verlichting dat mensen, en alléén mensen, verantwoordelijk zijn voor menselijke aangelegenheden. En niet één of andere godheid of obscure entiteit. Belangrijk is het om te begrijpen dat we het onderwerp vanuit de verkeerde invalshoek benaderen. Parapsychologische effecten, en daarmee ook ufo-verschijnselen, zijn voor mij betekenisvolle expressies van menselijke creativiteit. En creativiteit komt tot ons als we in fl ow zijn. Niet als we ons in een laboratorium bevinden, al dan niet aangesloten op allerhande technische apparatuur. Als we gedwongen worden te presteren en te repeteren. En toch willen wetenschappers het op die manier bewijzen. Zouden ze ook beweren dat creativiteit niet bestaat en alleen ‘toevallig’ plaatsvindt als de laboratoriumtesten voor deze menselijke eigenschap zouden tegenvallen? Gekkenwerk!”

Het boek ‘Illuminations’ verscheen bij Anomalist Books (ISBN 9781938398537).


Tekst: Niels Brummelman I Uit ParaVisie Januari 2016.