GOUDEN TIP

Sporten vond Monique wel heel erg leuk: “Ik skiede en deed aan paardrijden, turnen en zwemmen. En daarnaast speelde ik ook graag toneel en zong ik in een kinderkoor.” De school waar ze uiteindelijk belandde, de LEAO in Alkmaar, was het natuurlijk ook niet. “Dat kon je zien als een soort van vergaarbak van alle ellende waar nog geen school voor was gevonden.” Op haar vijftiende zag Monique een advertentie in een krant staan, waarin iemand werd gezocht voor een film. “Ik leek erg op degene die ze zochten. Dus toen ik op een keer weer eens de klas werd uitgestuurd, ben ik naar een telefooncel gelopen en heb ik gebeld. Ruzie thuis natuurlijk, maar dat kon me helemaal niets schelen.” Dit werd Monique’s bruggetje naar de ‘grotemensenwereld’. Ze werd aangenomen en nog datzelfde jaar speelde ze een rol in de serie Decamerone. Hier voelde ze zich totaal thuis en genoot ze met volle teugen. Het was echter kort daarna dat het op persoonlijk gebied scheef liep, toen iemand van het modellenbureau haar vertelde dat ze best een prachtig figuur had, maar dat ze toch eigenlijk drie kilo te veel woog. Dat werd het begin van heel veel ellende. “Ik dacht dat ik die kilo’s er wel even af zou krijgen. Ik at supergezond, dronk zwarte koffie en citroenwater en at mondjesmaat een crackertje. Er ontstond daardoor echter wel een oorlog in mijn hoofd die niet te winnen was en die me knettergek maakte. Ik voerde een voortdurend gevecht tussen wel en niet eten. Het was een strijd die ik begon te verliezen en die me wanhopig maakte.” Een collega-model gaf me vervolgens een gouden tip, namelijk na het eten gewoon m’n vinger in m’n keel stoppen. Nou, dat mondde dus uit in een extreme eetverslaving.”

 

BRUINE BOTERHAM MET KAAS

Lichaamsgewicht en eten werden vanaf dat moment een obsessie voor Monique. “Ik wisselde jarenlang boulimia af met anorexia, overeten, diëten en uithongeren.” Terwijl heel Nederland van haar genoot als Pien in Zeg ‘ns Aaa en Monique als de ideale schoondochter zag, was ze zelf vaak doodongelukkig. “Soms gaf ik wel acht keer per dag over, het beheerste m’n leven. Mijn collega’s van Zeg ’ns Aaa, zoals Hans Cornelissen en Carry Tefsen, hadden geen idee hoe erg ik eraan toe was. Maar ja, ik was dan ook een meester in het verbergen van mijn verslaving. Ik kon het met niemand delen, mijn schaamte was enorm en de publieke aandacht drukkend. En ik bleef iedere dag maar denken ‘morgen wordt het beter’.” In Amerika, waar Monique regelmatig woonde, zocht ze voor het eerst hulp. En toen ze op haar 25e terug naar Nederland kwam, vervolgde ze hier haar inmiddels diepgaande persoonlijke zoektocht. “Ik ging eerst naar de huisarts, die deed er echter nogal lacherig over. In die tijd was er ook nog nauwelijks iets over bekend. Een bruine boterham met kaas zou wel voldoen, kreeg ik te horen. Ik volgde daarna allerlei cursussen en therapieën – van transcendente meditatie tot opleidingen aurahealing – leerde van alles een beetje, maar vond steeds maar niet wat ik eigenlijk zocht.”

 

LICHTJAREN

Toen leerde Monique Joke kennen. Een medium waar ze zich meteen bij thuisvoelde. Eindelijk vond ze antwoorden op vragen: “Joke vertelde me dat ik nog veel zou leren tijdens de weg die ik zou gaan. Mijn zoektocht zou nog zeker 25 jaar duren, maar dan zou ik iets belangrijks aan de wereld kunnen doorgeven. Ik viel steil achterover toen ik dat hoorde. Dan zou ik dus vijftig zijn! Dat leek mij lichtjaren weg. Ik wilde het juist nu en wel meteen! Maar Joke kreeg uiteindelijk gelijk. Ik startte mijn werk als therapeut en leerde op autodidactische wijze verder. Ik heb van alles gedaan, meegemaakt en geleerd. Ontdekte dat je spiritualiteit absoluut niet op een zweverige manier moet zien. In 2009 – na de scheiding van de vader van mijn kinderen – besloot ik mijn ervaringen en oplossingen op te tekenen in een boek. Inmiddels was ik twintig jaar bevrijd van mijn eetverslaving en ik zag het als mijn verantwoordelijkheid om het Vrij Eten dat ik had ontwikkeld door te geven aan anderen.”

 

GAST IN PLAATS VAN PATIËNT

Monique: “We leven momenteel in een razendsnelle, transparante en gedigitaliseerde wereld. Het komt er nu echt op aan om te leren onafhankelijk met elkaar in verbinding te zijn. De verslavingen grijpen om zich heen en dat is een natuurlijk mechanisme. We verdoven daarmee de pijn en onzekerheden, maar raken helaas de verbinding met ons zelfhelend vermogen kwijt. Het werd mijn dagelijks werk om mensen die vastlopen in het leven weer in contact te brengen met dat zelfhelend vermogen. Mijn praktijk bereikte echter een maximale capaciteit en zoals dat gaat, bood het universum toen ik vijftig was hulp en bracht Sarah in mijn leven. Ik vond in haar iemand die mij totaal begreep in mijn spirituele ontwikkeling. Onze ideeën en plannen vonden elkaar en Sarah werd mijn compagnon. Het afgelopen anderhalf jaar hebben we samen keihard gewerkt aan het opzetten van wat wij hebben genoemd ORKA’S Circle en binnenkort openen we de deuren van ons prachtige project! Wat we opzetten zijn plekken waar mensen van jong tot oud terecht kunnen die vast zijn gelopen en zich willen ontwikkelen. Iedereen is welkom. We zijn onafhankelijk, zodat we los van de reguliere hulp passende zorg kunnen bieden. We maken gebruik van zowel wetenschappelijke als alternatieve geneeskunde. Het wordt een plek waar je zelf bepaalt wat je nodig hebt en hoe je je wilt laten inspireren. Ik schreef eerder het boek dat ik zelf graag had willen lezen, maar dat niet bestond. En zo creëren we nu de plek die ik zelf graag had gevonden, maar die niet bestond. Een plek waar je gast bent en geen patiënt. In verwarring misschien, maar niet ziek. En zeker niet gek!”

 

EENVOUD IS KRACHT

Cliënten van ORKA’S Circle staat een team ter beschikking van waaruit zij die zorg kunnen kiezen die ze op dat moment het hardst nodig hebben. En dit alles ook nog eens in een heerlijk rustgevende omgeving. Monique: “Wist je overigens dat orka ‘energie’ betekent in het IJslands? Wij werken met de energie van IJsland: eenvoud is kracht. De eerste ORKA’S Circle start op een prachtig landgoed in het midden van het land. Joke heeft dus gelijk gekregen. Ik moest geduld hebben, hard werken en veel leren en nu ik de vijftig ben gepasseerd, ben ik helemaal klaar voor deze grote, nieuwe stap in m’n leven.” Waar het bij ORKA’S Circle om gaat, is dat er niet gewerkt wordt met stappenplannen of andere vaste vormen. “We hebben ook niets met voorgeschreven behandelplannen, laat staan met vastomlijnde diagnoses”, aldus Monique. Ze vervolgt: “Jij zit ergens mee en daar gaan we aan werken. Op de manier die voor jou het best is en die bij jou het best past. En die kan misschien weleens wat tegendraads lijken, maar brengt wel een nieuw perspectief.” Monique is zonder meer ervaringsdeskundige op het gebied van eetverslaving. Maar dat is natuurlijk niet het enige waarvoor je bij ORKA’S Circle terecht kunt. “Nee, absoluut niet”, legt ze uit. “Problemen kunnen op ieder gebied liggen, zoals rouwverwerking, scheiding, depressiviteit, paniekaanvallen, burn-out en drugs- en drankverslaving. Maar ook voor nieuwe verslavingen als smartphones, Ritalin en obsessies met sport, gezondheid en uiterlijke perfectie. Die komen namelijk vaak op hetzelfde neer. Mensen zijn ernstig in de war geraakt en daardoor beschadigd. Vind je het gek in deze wereld van overvloed? We moeten en willen zo veel en dat wordt alleen maar meer. En dan moet het het liefst allemaal nog perfect zijn ook.”

 

INNERLIJK VERTROUWEN

Vastlopen is geen ziekte, maar je kunt er natuurlijk wel behoorlijk ziek van worden. Monique: “Ik zie vastlopen als een natuurlijk signaal om tot ontwikkeling te komen. En in deze wereld lijkt het wel alsof we overal vanaf moeten. Daarmee lossen we echter niets werkelijk op en op die manier verleggen we de pijn, die dan weer met iets nieuws zal moeten worden verdoofd. Kijk naar een modern gezin, waar het tegenwoordig heel gewoon is om de kinderen met Ritalin op de rails te houden en met ouders die overeind blijven op antidepressiva en slaapmiddelen. ORKA’S Circle biedt een veilige, liefdevolle en inspirerende omgeving waar we terug kunnen vinden wat we in deze snelle wereld zijn kwijtgeraakt. In onze wereld waar we bevestiging veelal buiten onszelf zoeken, is het belangrijk om in totale vrijheid te onderzoeken wat je werkelijk nodig hebt om het innerlijk vertrouwen te herstellen.” Met haar 25 jaar ervaring als therapeut barst Monique van de energie. Samen met Sarah heeft ze de ambitie om, als de eerste ORKA’S Circle loopt, snel uit te breiden. “De Engelse vertaling van mijn boek is bijna klaar, dus het buitenland is daarna de volgende stap.” En dan komt het gesprek toch nog even op het acteren dat ze heeft gedaan. “Natuurlijk heb ik ook daar veel van geleerd. Maar mijn werkelijke talent en creativiteit zet ik nu met liefde en overgave in om anderen te inspireren en te ondersteunen.”

---

Tekst: Arne Bijvoets | Foto: Patricia Steur | Uit ParaVisie Oktober 2015

---