Medium Marion Berndsen beschrijft op integere wijze een consult dat zij gaf aan een jonge vrouw, waarvan de echtgenoot plotseling is overleden.

---

Terwijl ik dit schrijf, zijn de eerste maanden van het jaar voorbij en zitten we alweer in mei. Mijn hondjes liggen beiden te slapen, buiten is het koud en het regent. Mijn gedachten gaan terug naar een klant van me, een jonge vrouw, die ik gisteren een reading gaf. Haar man was plotseling overleden op jonge leeftijd, hij is slechts 36 geworden. Ze hebben twee zoontjes van tien en zes jaar.

Het was nog maar een jaar geleden dat hij was overleden en de vrouw wilde contact met hem. Haar man kwam heel duidelijk door... Ze begon te huilen. Hij sprak over zijn dood en vertelde hoe hij het ervaren had. Hij sprak liefdevol tegen zijn vrouw en gaf boodschappen door voor haar en de kinderen en gaf signalen van herkenning.

Ze hadden nog zoveel plannen..., ze waren zo gelukkig samen en met de kinderen.  Ze genoten van het leven en van elkaar. Kort voordat hij overging, had hij haar ineens bloemen gegeven. “Dat deed hij nooit”, zei ze, “dat was niets voor hem.” En voor Moederdag kreeg ze een gouden hartje aan een kettinkje, waarbij haar oudste zoontje zei: “Heb je een cadeautje van papa gekregen? Papa geeft nooit cadeautjes, dat doe jij altijd!”

Het was een lieve man, maar bloemen en cadeautjes nam hij eigenlijk nooit mee. Toen hij overleden was, hoorde ze van zijn collega dat hij een paar dagen daarvoor op zijn werk had gezegd: “Ik ben zo blij met mijn vrouw en mijn kinderen. Dat is toch het mooiste wat een mens kan hebben in dit leven?” “Zou hij het gevoeld hebben?”, vroeg ze aan me. “Jazeker”, zei ik, “de mens zelf beseft het niet, maar de Ziel laat de mens op een bepaalde manier afscheid nemen. Dit gebeurt echt heel veel. Ik hoor dikwijls in mijn praktijk dat mensen die plotseling zijn overgegaan, toch signalen hebben afgeven.”

Zijn laatste woorden waren: “Ik voel me niet goed, het wordt zwart voor mijn ogen...”, en het was gebeurd. Hij was weg. Ze heeft nog geprobeerd om hem te reanimeren en heeft geschreeuwd: “Kom terug!” Het mocht allemaal niet baten.

En terwijl ik dit schrijf, zijn al mijn aardse problemen niet zo belangrijk meer. Want wat is nu eigenlijk het geschenk van het leven? Dat geschenk is iets wat we soms niet durven te doen of geen tijd voor maken: genieten van de dag en genieten van het moment!

Je kent het vast wel: geen zin hebben om boodschappen te doen, naar het werk te gaan, je administratie door te nemen, naar de tandarts te gaan en noem maar op. Ik heb dat ook weleens. Maar deze jonge vrouw worstelt met haar pijn en haar verdriet en probeert haar zoontjes zo goed mogelijk groot te brengen. Laten we iedere dag omhelzen, wat de dag ook brengt. Er zijn altijd goede momenten!

Ik hoop dat als het mijn tijd is, ik oud en wijs terug zal kijken op mijn leven en kan zeggen: “Het is goed.” Dat is voor nu mijn besluit.

Marion

Meer info over Marion: www.maylight.nl

 

---