Weet je lieve mensen, soms neem je een besluit dat je al maanden van te voren aan voelt komen. Dit komt omdat dit besluit geen gemakkelijk besluit zal zijn en je het toch moet doen! Als je merkt dat bepaalde mensen je niet meer liefdevol tegemoet treden, geen oprechte interesse meer in je hebben, zelfs onaangenaam tegen je doen, niet eerlijk tegen je zijn en er maar omheen draaien, dan is de tijd gekomen om afscheid van deze personen te nemen; dan trek je jezelf terug en kies je voor de weg naar jezelf.
Het kan natuurlijk zo zijn dat de negativiteit blijft die naar je uit gezonden wordt en dan weet en voel je dat het nog niet voorbij is. Dan kun je alleen die personen op afstand houden om jezelf te beschermen. Natuurlijk kun je dan, als je dat voelt, liefdevolle energie naar ze zenden via een kaarsje. Ook dat voel je, wanneer dat voor hen nodig is en voor jezelf. Altijd mag je voor jezelf opkomen om die negativiteit af te wenden en je ervan te distantiëren. Hoe pijnlijk dat ook voor je is om met die personen te stoppen en om uit het contact met ze te treden zolang jij dat nodig vindt. Als blijkt dat praten onmogelijk is, dan moet je jezelf beschermen; tot zover en niet verder. Dan moet je het een halt toeroepen. Het is dan genoeg geweest…
Tja, het blijft toch altijd lastig en pijnlijk om mensen die je zo dierbaar zijn geworden in je leven, dat je op dit moment – voor hoe lang dan ook – niet in contact met ze kan blijven… Je kunt alleen maar hopen en wensen dat die negativiteit omdraait in positiviteit, oprechte liefde en oprechte aandacht. Het is niet af te dwingen, maar het is wel jouw oprechte wens. Mocht het de bedoeling zijn om weer in contact met elkaar te komen, dan zal het ook helder en duidelijk zijn waarom jou dit moest overkomen en dan geef je het een plaatsje in je hart. Je hebt tot nu toe in ieder geval geleerd om oprecht iets te stoppen wat je niet meer prettig en fijn vindt in jouw leven. En daar ben jij toch echt zelf de regisseur over! Het is goed om jezelf te zijn en te blijven…
Al een tijdje loop ik hierover te mijmeren en wat gebeurt er: tijdens de Pasar Malam Burger Zoo in Arnhem, zit ik in een prachtige tropische kas te werken om consulten te geven. Het eerste gesprek dat daar plaatsvindt gaat over dit thema! Zo ontroerend en wat een wijsheid gebruiken deze mensen. Het ging namelijk over hun kinderen en kleinkinderen, die ze niet meer zien en dat is al vele jaren het geval. Ik voelde en leefde met ze mee en stemde mij via mijn Gids op dit thema voor hen af. En wat ze zelf ook al hadden bedacht, is dat ze absoluut bij hun besluit moeten blijven om zonder contact te blijven. Dit omdat hun kinderen in een proces met zichzelf zijn gekomen, waarbij ze veel afwijzen en boos zijn over de keuzes die hun ouders vroeger hebben gemaakt. Ze hebben daar nog geen inzicht over gekregen voor zichzelf en reageren zelfs agressief naar hun ouders. Ze zijn niet echt geïnteresseerd in hen, maar doen alsof en komen af en toe even op bezoek.
Na dit gesprek met deze mensen werd ik zelf ook bevestigd in mijn gedachtestroom, hoe mooi dit doorwerkt… Een paar dagen later ontmoet ik opnieuw een echtpaar, ouders van kinderen die ook niet meer in contact met hen zijn, omdat ze soms afgesnauwd werden en de kinderen alleen maar kwamen omdat ze geld nodig hadden. Ook deze ouders besloten te stoppen met het contact, hoe pijnlijk ook, maar kozen voor zichzelf en elkaar. En nog een vrouw kwam bij me en vertelde dat ze besloten had niet meer naar haar kind en kleinkind te gaan. Ze is al een tijd gescheiden, maar haar dochter heeft er nog steeds moeite mee na 25 jaar. De dochter is daar boos en rancuneus naar haar moeder over. Het gedrag van de dochter naar haar moeder is dikwijls neerbuigend en afwijzend en gemaakt geïnteresseerd. Deze vrouw koos voor haarzelf en heeft trucjes bedacht om toch in contact met haar kleinkind te blijven. Ze steekt vaak kaarsjes aan voor haar dochter en voor zichzelf om de liefdesstroom te voeden op een positieve manier.
De ouders hopen dat hun kinderen deze pijn verwerken en weer blij en trots kunnen zijn op hun afkomst en respect kunnen tonen voor de keuzes die hun ouders gemaakt hebben in het leven. Egoïstisch zijn, want daar beschuldigen de kinderen hun ouders ook van, is een malle emotie waar je als kind behoorlijk mee in de knoop kunt raken. Maar er toch mee door moet worstelen om erachter te komen dat kiezen voor jezelf een noodzaak en een goed recht is. Maar ook wanneer je als moeder en vader altijd het beste voorhebt met je kinderen én voor jezelf, ook al komt dat egoïstisch over. Een thema wat veel mensen op dit moment meemaken, is dat hun kinderen besluiten om contact te verbreken en dat de opa’s en oma’s zelfs hun kinderen niet meer mogen zien; pijnlijk en wrang…
Maar omgekeerd komt het ook steeds meer voor dat ouders besluiten hun kinderen los te laten en uit contact met ze treden. Niet leuk, maar wel noodzaak. Je mag en moet jezelf beschermen, negativiteit naar en over jou mag niet doorgaan. Het vertrouwen houden dat dit een fase in het leven is die noodzakelijk is, helpt om te geloven dat er een liefdevollere periode aankomt. Maar dat dit noodzakelijk is om er dieper over na te denken en te voelen en te begrijpen, wie jij hierin bent en wilt worden.
Reageren, graag… zelfs leuk!
Sonja Dover
Medium voor Mens & Bedrijf & Dier
info@sonjadover.nl
© 2024 Consulto B.V. 1043AG, Amsterdam - KvK: 57333777 - BTW: NL852535909B01
Alle rechten voorbehouden