Kinderen en paranormale ervaringen

Het hebben of begeleiden van een paranormaal begaafd kind is niet altijd even makkelijk. Volgens ervaringsdeskundige Bénazir is het van wezenlijk belang hoe je er als ouder of leraar tegenaan kijkt en dien je ook open te staan voor de ervaringen die het kind heeft. “Laat zien dat je de verhalen serieus neemt. Probeer in ieder geval te voorkomen dat een kind in een isolement raakt door onbegrip, want dat gebeurt helaas nog veel te vaak!”

Er zijn legio kinderen die hun paranormale gaven als positief beschouwen. Zo ook het jongetje Floris. Op vijfjarige leeftijd kwam hij in contact te staan met zijn oma. Hij had haar nooit gekend, want ze overleed voordat hij werd geboren. De moeder van Floris had veel vragen aan haar eigen moeder en via haar zoon kon zij die opeens alsnog stellen. Dat leverde een bijzondere ervaring op en sindsdien gebruikt Floris zijn gaven om andere mensen te helpen. Hij ervaart het in contact staan met entiteiten totaal niet als negatief.

Een ander verhaal dat op de in Zoetermeer woonachtige Bénazir veel indruk heeft gemaakt, is dat van de zesjarige Rebecca. Haar ouders waren voor haar geboorte naar een ander land verhuisd, waardoor zij haar opa en oma nooit had ontmoet. Nadat haar opa was overleden, is Rebecca met haar ouders naar het land van herkomst gereisd om de laatste eer te bewijzen aan de grootvader. Deze heeft het altijd zeer spijtig gevonden dat hij zijn kleinkind nooit had gezien. Nadat Rebecca op de eerste ochtend buiten op het erf had gespeeld, vertelde ze aan haar ouders dat een hele aardige meneer haar had rondgeleid. Uit haar beschrijving van de man bleek dat het haar opa was geweest die op deze manier alsnog contact had gelegd met zijn kleinkind.

Entiteiten

Niet alle paranormale ervaringen van kinderen werken echter verrijkend. Het kan ook probleemsituaties opleveren. Bénazir is dan ook van van mening dat ouders, leerkrachten en begeleiders bewust dienen om te gaan met kinderen die paranormaal begaafd blijken te zijn. Wanneer je jezelf openstelt voor de ervaringen die het kind heeft, valt er vaak een enorme last van de schouders van het betreffende kind. Laat weten dat je begrijpt wat er in hem of haar omgaat, hoewel dat niet altijd even makkelijk is. Bénazir weet waarover ze praat, want ze heeft zelf in haar eigen jeugd ervaren hoe belangrijk de reacties uit de omgeving waren op haar paranormale ervaringen. Bénazir komt uit een gezin met drie kinderen en één pleegkind. Ze woonde in Den Haag in een oud, vooroorlogs huis. Er bleken veel entiteiten in het huis aanwezig te zijn en daar werd Bénazir vanaf haar veertiende regelmatig mee geconfronteerd.

De eerste paranormale ervaring die ze had, was op een avond dat Bénazir alleen thuis was. Ze zag plotseling een vrouw op de bank zitten. “Hoewel het achteraf gezien één van de mooiste dingen is die ik ooit gezien heb in mijn leven, schrok ik er enorm van”, vertelt ze. “De vrouw had een licht gewaad aan en lang wit haar dat over haar schouders hing. Zo’n mooie witte kleur had ik nog nooit gezien. Ze keek me recht in mijn gezicht aan en van schrik ben ik direct naar boven gerend. Ik heb daar gewacht tot de andere familieleden thuiskwamen.” De ouders van Bénazir namen het verhaal van hun dochter serieus, maar ze haalden wel het katholieke geloof erbij om te kijken of deze paranormale ervaring bestreden kon worden. Bénazir kreeg van haar ouders een rozenkrans en fl esje wijwater in haar handen gedrukt.

Ze moest gaan bidden met de vraag of de paranormale ervaringen voor altijd weg konden blijven. Bénazir: “Helaas hielp dat niet, want ik werd steeds vaker aangevallen door entiteiten. Er zijn mensen die getuige waren van het feit dat mijn keel werd dichtgeknepen. De vingerafdrukken in mijn nek waren het bewijs. Daarnaast werd ik van de trap gegooid en op andere manieren getreiterd. Dat leverde enorm veel spanningen bij me op.” Uiteindelijk bleek dat Bénazir over een groot psychokinetisch vermogen beschikte. Dat wil zeggen dat ze met haar geest de externe wereld kon beïnvloeden. Dit zorgde voor de explosieve ervaringen met entiteiten. 

Meer weten over paranormale ervaringen? Neem contact op met een online paragnost

Tussenschakel

Het heeft zo’n zeven jaar geduurd voordat Bénazir controle had over haar speciale gave. Mede door een ontmoeting met het medium Maud is Bénazir haar jeugd beter gaan begrijpen. Maud, die vorig jaar overleden is, was helderziend en dat is Bénazir niet. Ze vertelt: “Maud stond in contact met haar gidsen en kreeg boodschappen van hen door. Ze vertelde me dat de vrouw die ik op mijn veertiende thuis op de bank zag zitten, mijn gids was. Ik kan er wel contact mee leggen, maar doe dat niet op de manier zoals een medium dat doet. Ik heb er ook geen behoefte aan, want ik zie daar mijn taak niet liggen. Ik ben psychologisch en pedagogisch onderlegd en wil graag kinderen en hun ouders bijstaan. Ik kan dat doen omdat ik bij een kind goed kan aanvoelen wat er speelt.” Bénazir bekijkt altijd als eerste of er een verklaring is te geven voor wat er met een kind aan de hand is.

Ze biedt een luisterend oor aan en dat wordt door veel ouders, begeleiders en kinderen als prettig ervaren. Bénazir: “Ik informeer ouders over de mogelijkheden die er zijn om zich te verdiepen in de belevings- en ervaringswereld van hun kind. Daarnaast kan ik duidelijk maken of het paranormale ervaringen zijn die het kind heeft of dat er mogelijk andere oorzaken voor de problemen zijn. Bij het hebben van een paranormaal begaafd kind lopen ouders vaak tegen vooroordelen van anderen aan. Voor hen is het fi jn om serieus genomen te worden, net zoals hun kind een integere benadering verdient.

Ik zie het als mijn missie om aan dit proces een bijdrage te leveren.” Bénazir heeft een groot netwerk van specialisten op velerlei gebied. Dat gebruikt ze om ouders en hun kind desgewenst door te verwijzen. Eigenlijk ziet Bénazir zichzelf als een soort tussenschakel. Ze maakt altijd direct duidelijk dat zij niet degene is met gaven die kan helpen, maar dat ze wel iemand wegwijs kan maken in een vaak ongrijpbare wereld.

 

Denkbeeldig vriendje

Nadat Bénazir een gesprek met de ouders heeft gehad, praat ze vervolgens met het kind. Ze luistert naar wat beide partijen te vertellen hebben en in hoeverre dit met elkaar rijmt. Iedere situatie is anders en dient bekeken te worden vanuit diverse invalshoeken. Daarmee wordt voorkomen dat er te snel wordt geroepen dat een kind paranormaal is, terwijl er aan het gedrag ook andere oorzaken ten grondslag kunnen liggen. Bénazir licht dit toe aan de hand van een praktijkvoorbeeld. De ouders van de zesjarige Thomas waren beiden hoog opgeleid. Op vijfjarige leeftijd kon hun zoon al lezen, want daar werd hij enorm in gestimuleerd.

Hij was enig kind en op een gegeven moment kreeg hij een ‘denkbeeldig vriendje’. Doordat Thomas het vriendje overal ‘zag’, dachten de ouders dat hun zoon paranormaal begaafd was. Ze zochten er verder niets achter totdat bleek dat Thomas geen contact legde met andere kinderen. Het werd duidelijk dat hij een socialisatieprobleem had. Omdat de ouders nog steeds dachten dat hun zoon begaafd was, wilden ze iemand vinden die hem zou begeleiden bij zijn ‘paranormale gaven’. Na een aantal gesprekken werd duidelijk dat hier helemaal geen sprake van was. Het betrof daarentegen een psychologisch en pedagogisch probleem. Het denkbeeldige vriendje had Thomas in het leven geroepen, omdat hij bang was om naar school te gaan. Er werd immers van hem verwacht dat hij daar goed moest presteren. Joe, zoals het denkbeeldige vriendje heette, kwam regelmatig op de proppen omdat Thomas ontdekt had dat Joe voor hem multifunctioneel was. Het praten tegen Joe gaf hem troost en hij kon op hem de schuld afschuiven. Als Thomas iets kapot maakte, zei hij dat Joe het had gedaan.

Zijn ouders accepteerden dat en Joe werd dus steeds vaker ingezet. Het werd op een gegeven moment zo erg dat er voor het denkbeeldige vriendje aan tafel extra gedekt moest worden. Gelukkig zijn de ouders inmiddels tot inkeer gekomen en hebben ze de juiste hulp voor hun zoon gevonden. Voorgaande betekent overigens niet dat het hebben van een denkbeeldig vriendje schadelijk is voor kinderen. Volgens Bénazir heeft ruim zestig procent van de kinderen onder de zeven jaar er ééntje. Daar is volgens haar niks mee, want kinderen leren daardoor op een veilige manier contacten leggen. Het ‘vriendje’ kan ook werken als troostfunctie of voor het ‘samen sterk’ gevoel en het levert een heerlijk fantasiespel op. Het wordt pas een probleem als een kind erdoor in een isolement terechtkomt, zoals bij

Thomas het geval was. Aangezien niet altijd duidelijk is wanneer het om een denkbeeldig vriendje gaat of een paranormale verschijning, maakt Bénazir op een eenvoudige manier duidelijk hoe het verschil te herkennen is. Een denkbeeldig vriendje kan te allen tijde opgeroepen worden en dat is bij paranormale verschijningen niet het geval. Deze duiken meestal uit het niets op. Let daarom op de signalen die je doorkrijgt van je kind om te bepalen of het gaat om paranormale ervaringen of fantasie.

Meer weten over paranormale ervaringen? Bel met een paragnost

Erkenning

Er zijn nog veel vragen rond paranormale ervaringen bij kinderen, daarom heeft Bénazir het boek ‘Help, ik zie spoken’ uitgebracht. Daarin beschrijft ze de ervaringen van het jongetje Jim. Hij ziet op een dag een schim van een oude man met een lange baard verschijnen op de muur van zijn kamer. Hij is erg bang dat de man terug zal komen. Zijn ouders nemen zijn verhaal niet serieus en daarom komt het kind in een isolement terecht. Gelukkig heeft hij een juf die wel naar hem luistert en uiteindelijk komt het na allerlei verwikkelingen allemaal goed. Het boek is gebaseerd op ervaringen die de schrijfster had met paranormale kinderen.

Ze heeft het geschreven als erkenning van het feit dat deze kinderen bestaan en als herkenning voor kinderen en volwassenen die zelf dergelijke situaties hebben meegemaakt. De Zoetermeerse wil hiermee andere mensen bijstaan in hun zoektocht naar antwoorden op vragen die ze over hun kind hebben. Ze beseft dat problemen bij kinderen helemaal geen paranormale achtergrond hoeven te hebben, ook al lijkt dat in eerste instantie wel zo te zijn. Het kan namelijk ook een pedagogische, psychologische of psychiatrische achtergrond hebben. Bénazir: “Ik ben van mening dat je altijd eerst deze drie mogelijkheden dient te bekijken alvorens je kan zeggen dat je kind paranormaal begaafd is. Wat aan de andere kant regelmatig voorkomt, is dat deze kinderen doorverwezen worden naar een psycholoog onder de noemer ‘geestesziek’. Dat is niet terecht, want dan zal het ‘probleem’ slechts met medicijnen onderdrukt worden. Je hoeft er zelf niet in te geloven, maar geef wel ruimte aan het idee dat een probleem bij een kind een parapsychologische oorzaak kan hebben. Dan is de eerste stap gezet!”

Steun

Iets wat Bénazir wil benadrukken is dat wanneer een kind over een paranormale gave blijkt te beschikken, je het niet op een voetstuk moet plaatsen. Een kind wil namelijk helemaal niet bijzonder zijn. Zorg er als ouder voor dat je kind zichzelf kan zijn. Bénazir: “Je ziet regelmatig dat kinderen geëxploiteerd worden door hun ouders. Daar ben ik absoluut op tegen. Een ouder zou onvoorwaardelijk van zijn of haar kind moeten houden en er geen hoge verwachtingen bij neerleggen. Pas dan kan een kind ook echt kind zijn.” Bénazir maakt ook duidelijk dat het belangrijk is dat je als ouder niet angstig reageert op de verhalen die het paranormaal begaafde kind vertelt.

Het kind zal namelijk dat signaal direct opslaan, met als gevolg dat het zelf bang wordt als zich een nieuwe paranormale ervaring voordoet. “Een kind gebruikt de ouders en omgeving als spiegel”, legt ze uit, “dus zorg ervoor dat je neutraal reageert. Ieder kind is ongecompliceerd en concreet, ook degene die paranormale ervaringen heeft. Als een kind bijvoorbeeld een overledene ziet, gaat het daar over het algemeen normaal mee om. Het is vaak de reactie van anderen die ervoor zorgt dat het kind gaat denken dat het niet normaal is wat het ziet. Blijf als ouder onvoorwaardelijk achter je kind staan. Juist die steun heeft een paranormaal begaafd kind net zo hard nodig als ieder ander kind!”

 

Verder op ParaVisie

• Wil jij in contact komen met een spirituele coach? Chat met online paragnosten of bel met een van de mediums op de paralijn.  
• Elke week leggen onze mediums kaarten. Bekijk nu onze wekelijkse leggingen op deze pagina over kaartleggen.