Sylvana Simons gaat terug naar vorig leven...

sylenjanvdh Presentatrice Sylvana Simons is gasthoofdredacteur in het juninummer.

Enige jaren geleden ging Sylvana - exclusief voor ParaVisie - via een reïncarnatiesessie bij paragnost Jan C. van der Heide terug naar een vorig leven. Ze belandde in de achttiende eeuw. “Ik wilde graag ergens anders naartoe, bijvoorbeeld naar de veertiende eeuw in Mongolië. Maar ik bleek dat niet te kunnen sturen.”

Vragen over de liefde, relaties, familie, werk of toekomst?

Chat of bel met erkende en ervaren spirituele coaches. 

Bekijk nu de introductie aanbieding en krijg antwoorden op jouw vragen.

 

Bekijk de aanbieding

 

Kom direct in contact 

liever telefonisch een medium of helderziende bellen ?

Bekijk de live helderzienden of een online waarzegger

 

Je vindt het gehele artikel bij lees meer

Na in een lange file te hebben gestaan, arriveert Sylvana Simons (41) met haar goede vriendin Alma bij het huis van paragnost en hypnotherapeut Jan C. van der Heide (64) in Oegstgeest. Na de hartelijke kennismaking gaan we naar de praktijkkamer van Jan, alwaar Sylvana in trance zal worden gebracht om naar een vorig leven terug te keren. Dit vindt plaats onder de bezielende begeleiding van Jan, die met zijn decennialange ervaring als geen ander weet dat dit op een terdege en zuivere wijze dient te gebeuren.
 
SYMBOLEN
Voordat de sessie begint, willen beide partijen elkaar iets beter leren kennen. Het wordt al snel duidelijk dat Sylvana zeer bewust in het leven staat. “Mensen vragen weleens aan mij of ik spiritueel ben, maar dat vind ik eigenlijk een vreemde vraag. Voor mij is dat hetzelfde als bijvoorbeeld iets vragen als: ‘Ben je lichamelijk?’ of ‘Ben je emotioneel?’ Het hoort gewoon bij het leven en ik heb het geluk dat ik dit van huis uit heb meegekregen. Mijn ouders waren veel bezig met mystiek en symboliek en alhoewel ik dat als kind niet altijd begreep, besefte ik wel dat je overal voor open dient te staan.” Sylvana probeert dagelijks een stiltemoment in te bouwen en bezoekt met enige regelmaat medium Bernadette Maas. “Alles wat zij mij heeft verteld, is uitgekomen. Alma en ik gaan ook af en toe naar spirituele bijeenkomsten. Zo hebben we de afgelopen keer een reading aan elkaar gegeven om onze mediamieke talenten te testen. Dat was erg bijzonder.” Sylvana is altijd heel open over haar gedachten met betrekking tot spiritualiteit. “Ik ben niet religieus en geloof niet in een god in de gedaante van een oude man met een witte baard. Maar als ik ergens bang voor ben, vraag ik wel om hulp aan iets of iemand om mezelf kracht te geven. En het baren van een kind heb ik als een zeer goddelijke ervaring beleefd. Overigens zul je in mijn huis weinig symbolen tegenkomen, niet zoals hier.” Lachend kijken we in de praktijkruimte rond, want daar is juist een grote hoeveelheid aan heilige beelden, Boeddha’s en andere symbolen aanwezig. “Alles bestaat hier naast elkaar, zoals het hoort te zijn”, aldus Jan. “Daarom is het zo moeilijk voor te stellen dat er oorlog wordt gevoerd vanwege een geloof. Ik vind dat echt waanzin, want uiteindelijk is liefde de kern waar het bij alle geloven om draait.”
 
MEISJE MET STAARTJES
Na nog enkele andere gedachten over en weer uitgewisseld te hebben, wordt het tijd om met de reïncarnatiesessie te beginnen. Jan legt uit dat er gebruik wordt gemaakt van trance, een soort hypnose. Hij vraagt Sylvana zo ontspannen mogelijk in de ligstoel plaats te nemen. Vervolgens mag ze haar ogen sluiten en zo rustig mogelijk vanuit de buik ademen. De sessie is begonnen, met op de achtergrond een kabbelend new age muziekje. Jan laat Sylvana steeds dieper afdalen in haar innerlijk. Als hij na zo’n tien minuten waarneemt dat Sylvana ver is weggezakt, vraagt hij: “Wat is het eerste dat in je opkomt, als je wilt kun je dat vertellen.” “Een kind”, antwoordt Sylvana op zeer rustige toon. “Kun je iets zeggen over de kleding die het kind aanheeft, de tijd waar het in leeft..., de woonplaats..., andere mensen in dat leven..., neem voor alles de tijd om te ervaren.., er zullen alleen dingen bij je bovenkomen die je aankunt en goed voor je zijn.” Er volgt een vrij lange stilte, waarna Sylvana bijna fluisterend antwoordt: “Ik kan de tijd niet duiden.” “Zijn er andere mensen in de omgeving van het kind?”, gaat Jan verder. “Ik zie een klein meisje met vrolijke staartjes”, vertelt Sylvana. “En een enorm, immens landhuis, een mansion. Maar ik zie geen andere mensen... een kind, een huis, een weide..., ik weet niet waar het is, wie dat meisje is...” “Komt er een naam naar voren of de taal die dat meisje spreekt..., of misschien zijn er andere kinderen in de omgeving van dat meisje?”, vraagt Jan. “De kinderen waar ze mee speelt, zijn geen familie van haar..., ze wonen niet in hetzelfde huis..., ik hoor ze Engels spreken...”
 
ENORM HUIS
Opeens zien we Sylvana nog dieper ‘wegzinken’, een moment dat de presentatrice achteraf gezien zeer bewust heeft ervaren. Jan gaat verder: “Wat is de taak van dat meisje of wat zijn haar bezigheden?” “Dat meisje hoeft niets, alleen maar naar school en spelen..., ze hoeft niet te werken...” “Misschien komt er een land of klimaat bij je boven?” “Ik zie opeens kleding, ehh..., een klederdracht..., ik weet niet wat het is..., lange rokken, een schort en ik zie een moeder..., ze zijn welgesteld en er zijn andere mensen aan het werk..., heel onbezorgd.” “Waar wordt dat kind het meest blij van?” “Het is een heel gelukkig en vrolijk kind, ze is zorgeloos..., er is tijd en ruimte om te spelen, huppelen, rennen en buiten te zijn...” “Wat heeft de ziel geleerd van dat leven?” “Ik voel kinderlijke onbezorgdheid en vrijheid..., er zijn wel mensen maar die doen helemaal niet mee, ze zijn er om het umfeld te zijn..., het meisje is alleen en ik zie steeds dat enorme huis..., keurig..., het is zeker Engeland, ik zie het aan de kleding..., het is de zeventiende of achttiende eeuw..., er is veel overdaad in haar leven, it’s the good life...”, vertelt Sylvana op rustige toon. “Neem de tijd om alles te ervaren. Je kunt erover praten, maar het ook in stilte ervaren. Doe het op jouw manier.” Een vrij lange stilte volgt, waarbij alleen de muziekklanken de ruimte vullen.
 
THEE DRINKEN
Jan wil meer te weten komen over het leven waarin Sylvana zich bevindt: “Misschien kun je een voorwerp uit dat leven ervaren, een gewoonte, rituelen?” “Samen zijn, samen zitten, samen dansen..., grote feesten, soirees, veel overdaad, eten, drinken..., veel sociale verplichtingen, recepties, ontvangsten..., heel veel mensen, maar eigenlijk is er niemand..., het voelt als een hof of iets dergelijks..., ik moet de hele tijd thee drinken...” “Is er een belangrijke gebeurtenis in het leven van dat meisje?” “Ik denk dat ze haar geliefde moet missen, een jonge man..., dat hij naar het front moet..., ze ziet hem wel terug, maar dan is het niet meer zo onbezorgd..., wat verandert er veel..., alles eigenlijk..., er is heel veel zorg..., ze is nooit moeder geworden, terwijl ze dat wel wilde...” “De dingen die je wilt onthouden, kun je goed onthouden en de dingen die je wilt vergeten, mag je vergeten. Als je over dingen wilt praten, kan je dat doen. Terwijl je rustig en kalm terug kunt komen, ontspannen en goed. Je kunt op je eigen tempo terugkeren in het hier en nu. Rustig en prettig kun je bij de derde tel je ogen openen..., ...één, twee, drie, open je ogen maar.” “Wat is het raar om weer hier te zijn”, merkt Sylvana als eerste op, terwijl ze zichtbaar bij moet komen van de innerlijke reis die ze heeft gemaakt. De presentatrice herpakt zichzelf en beschrijft wat ze heeft ervaren: “Het was heel levendig. Er gebeurde zoveel dat ik me zelfs in trance realiseerde hoeveel ik mezelf afrem, omdat het me anders zou overweldigen. Het was heel tastbaar en duidelijk wat ik ervoer. Ik voelde mijn eeuwige drang om te manipuleren, maar ik kon er echt niets anders van maken. Het voelde heel puur aan!”
 
VERDRIET
Hiermee is de sessie nog niet afgelopen, want Jan wil graag van Sylvana horen wat ze zelf kan terughalen over wat ze zojuist heeft ervaren. Ze vertelt: “Wat betreft het land twijfelde ik, want het kon net zo goed Amerika zijn of het platteland in Engeland. Toch zag ik in een latere fase dat het Groot-Brittannië was. Ik moet steeds denken aan de sfeer van de film Sense and Sensibility. Er was veel voorspoed, rijkdom en overdaad. Er waren geen problemen, ik was niet ziek en zeer blij. Volgens mij zei ik soiree. Het waren niet zomaar feesten, er was veel entertainment.” Jan wil graag vernemen hoe het zat met de andere mensen in de omgeving van dat meisje. Sylvana licht toe: “Het was eigenlijk alsof iedereen in dienst van dat meisje stond. Zij was het middelpunt in haar universum. Er waren veel mensen, maar geen gelijken. Het was heel positief, prettig en fijn. Liefdevol en warm. Later kwam er echter verdriet toen het kind opeens een jonge vrouw werd. In één keer was alles anders. De onschuld was weg. Het was een stil verdriet. Ik denk dat er ver weg oorlog werd gevoerd.” Op de vraag of ze een jaartal kan noemen, moet ze het antwoord schuldig blijven. “Het is een ruim tijdsbestek wat ik voel; de zeventiende of achttiende eeuw. Iedere dag bestond uit vaste verplichtingen. Ik moest van alles, maar ik had daar geen moeite mee. Dat is wel frappant, want daar zou ik in dit leven juist heel veel moeite mee hebben!”, zegt Sylvana lachend. “Ik heb trouwens veel meer gezien dan ik met jullie heb gedeeld. Mijn beleving was zeer goed voelbaar, meer nog dan de beelden die ik doorkreeg.”
 
KONINKLIJK
De intensiteit en energie die Sylvana heeft ervaren, is bij de andere aanwezigen ook overgekomen. Alma vertelt hoe zij Sylvana heeft waargenomen tijdens de sessie: “Ik zag bij jou geregeld verdriet, maar ook vreugde. Ik ben benieuwd wat je dan zag.” Sylvana: “Ik herinner mij nog duidelijk een moment, waarbij ik moest lachen om de overdaad om mij heen. Eigenlijk wilde ik er niet aan toegeven dat het aanvoelde als een soort hof. Doordat ik er van afstand naar keek, zag ik de waanzin van de situatie en tegelijkertijd hoe fijn ik het vond. Dat kan ik goed herleiden naar dit leven. Het woord koningin komt op allerlei manieren bij mij terug. Zo was er recentelijk een numeroloog die als eerste tegen mij zei: ‘Je weet dat je een koningin bent!’ Hij vroeg dat niet, hij stelde dat gewoon. Dat is slechts één van de voorbeelden hoe het koninklijke steeds bij mij terugkeert. Daarom wilde ik vandaag tijdens de sessie heel graag ergens anders naartoe, bijvoorbeeld naar Mongolië in de veertiende eeuw. Of een man zijn in een heftige situatie. Maar dat ging gewoon niet. Dat ik het niet zelf kon manipuleren, maakt dat het zeer krachtig was wat er gebeurde. Het was allemaal heel authentiek. Ik liet bewust toe dat ik dieper wegzakte. Een paar keer wilde ik mijn ogen opendoen in een reflex, maar dat lukte niet. Ik kon nergens anders heen.” De onbezorgdheid van dat jonge meisje en het middelpunt zijn van je universum, herkent Sylvana. “Ik heb het altijd naar mijn zin met mezelf, ook juist te midden van andere mensen. Dat zie ik als parallel met dit leven. Als kind sprak ik al enorm goed en op een natuurlijke wijze Engels, iets dat ik niet van huis uit heb meegekregen. Dat is wellicht ook te herleiden naar een vorig leven. Heeft de sessie trouwens lang geduurd?”, vraagt Sylvana zich plotseling af. Wanneer ze hoort dat het ruim een half uur geduurd heeft, geeft ze aan dat het voor haar gevoel veel langer was. “Dat komt doordat er tijdens trance een vervorming van tijd ontstaat”, licht Jan toe. Tijdens het drinken van een drankje, kijkt Sylvana terug op een aangename ervaring. “Ik vind het heel bijzonder dat ik dit mee heb mogen maken. Het effect ervan zal zeker nog enige tijd nasudderen.”
 
Ruim twee uur na aankomst verlaten Sylvana en Alma het statige huis van Jan. Of er op de terugweg files zullen zijn, deert de beide vriendinnen niet. Qua tijdsbesteding hebben ze namelijk genoeg om over na te praten...
 
Tekst & foto: Arthur Schroer - ParaVisie februari 2013