Stef Bos is een medium in de muziek

stefbosartikel Artikel uit 30 jaar ParaVisie
 
Tijdens het componeren van muziek, ziet Stef Bos zichzelf als een schakel in een groter geheel. “Wanneer ik een muziekstuk tot stand breng, ben ik slechts de vormgever. Ik verzin de teksten niet, ze hangen in de lucht. Ik ben dus eigenlijk een soort medium in de muziek.” Een openhartig gesprek met de zanger over contact met zijn overleden moeder, gidsen en muziek als toegangspoort tot de spirituele wereld.

Vragen over de liefde, relaties, familie, werk of toekomst?

Chat of bel met erkende en ervaren spirituele coaches. 

Bekijk nu de introductie aanbieding en krijg antwoorden op jouw vragen.

 

Bekijk de aanbieding

 

Kom direct in contact 

liever telefonisch een medium of helderziende bellen ?

Bekijk de live helderzienden of een online waarzegger

 

Hoewel Stef Bos (48) zich tijdens zijn tienerjaren verzette tegen iedere vorm van religie, was hij wel gefascineerd door stromingen als het boeddhisme en taoïsme. Vanaf zijn studentenperiode is de zanger zich daar meer in gaan verdiepen. Naarmate de zanger ouder werd, groeide zijn interesse voor spiritualiteit en tijdens zijn vele verblijven in Zuid-Afrika is hij zich gaan beseffen dat er meer is in het leven. “Wanneer mensen daar muziek maken, wordt dat gedaan vanuit een spiritueel besef. Via hun gevoel staan ze in contact met hun voorouders, door wie ze worden begeleid, en dat vormt hen muzikaal en vocaal. Ik ervaar dat laatste ook zo, want ik spreek voor een deel via de stem van mijn moeder, vader en voorouders. De basis van mijn stembanden en andere persoonlijke kenmerken is al honderden jaren geleden gelegd.”

FENOMENAAL
De ouders van Stef hebben een belangrijke rol gespeeld in zijn leven. Vlak voordat zijn moeder in 2000 stierf, stelde zij haar zoon gerust dat hetgeen er na het leven komt erg mooi is. Haar overlijden bracht bij de zanger een omslagmoment teweeg, want daarvoor stond hij nog niet compleet open voor spiritualiteit. “Mijn moeder heeft me leren leven en ze heeft me vooral leren sterven. De navelstreng met mijn moeder werd als het ware pas doorgeknipt toen ze overleed. Je kan het vergelijken met baby’s die onder water worden geboren. Zolang ze aan de navelstreng zitten, is er niks aan de hand. Maar op een gegeven moment moet zo’n kindje zelfstandig gaan ademen. Dat gevoel kreeg ik toen mijn moeder stierf. Ik moest vanaf dat moment echt op eigen benen gaan staan. Sinds haar overlijden heb ik geen angst meer voor de dood, omdat ze het heengaan met vertrouwen tegemoet zag. De energie van mijn moeder hangt nog steeds om me heen en ik sta in contact met haar.” De vader van Stef vouwde tijdens het gebed voor het eten altijd zijn handen en als kind had de zanger daar niet veel mee. Inmiddels ziet hij het handen vouwen als een mooi ritueel, maar hij is er nog steeds niet van overtuigd dat er een God bestaat. Hij vindt de Bijbel wel een fenomenaal boek. “In mijn kinderlijke verbeelding vind ik het een geweldig concept. Het is als het ware de beste film die ooit is gemaakt. In mijn fantasie is er een God en die zie ik, net als het symbool van de Boeddha, als een vorm die staat voor een kracht. Wat mij betreft is het Nieuwe Testament zelfs volstrekt boeddhistisch.” Laatst had Stef met een Indonesische man een gesprek over de overeenkomsten tussen de Bijbel en de Koran. De man had een islamitische achtergrond en Stef kwam erachter dat beide gedachtegangen dezelfde bron en energie hebben. Het draait allemaal om de kracht die het aan de mensen geeft.

TOEGANGSPOORT
Als het over zaken gaat die ogenschijnlijk buiten ons om gaan, gaat het wat Stef betreft niet om iets dat voortkomt uit een geloof of religie. “Het gaat dan om spiritualiteit en ik heb het idee dat het vloeibaar moet zijn. Wanneer het een vorm krijgt, komen er dogma’s aan te pas en wordt er gezegd wat wel of niet waar is. Daarom moet het vloeibaar blijven, net zoals muziek is bedoeld. Als ik een muziekstuk tot stand breng, heb ik het gevoel dat ik erbij mag zijn en de vormgever ben. Ik verzin teksten niet, ze hangen als het ware in de lucht. In feite ben ik dus een soort medium in de muziek.” Als Stef een lied schrijft, draait het dus niet om hem maar om iets dat groter is. Hij ziet zichzelf slechts als een schakel. Composities schrijf je volgens de zanger voor een deel met je onderbewustzijn. Zo’n tachtig procent is een ambacht, maar de rest is iets dat vanzelf gebeurt. “Ik kom tijdens het componeren altijd in een soort flow terecht. Dat heb ik ook tijdens optredens en vroeger speelde me dat parten. Als ik nu op het podium sta, zit ik een spirituele achtbaan. Wanneer ik achter een piano zit, weet ik soms niet wat er is gebeurd. Ik verdwijn in de muziek en ga maar door. Ik ben op zo’n moment een projectiescherm en stel mezelf beschikbaar om de weergave te laten zien en horen. Muziek op zichzelf is een abstract gegeven, maar het is wel een toegangspoort tot de spirituele wereld en ik geef er mijn eigen vorm aan.”

VOLDOENING
De sympathieke zanger vindt het geweldig om juist die ene noot te spelen waardoor iemand wordt geraakt. Stef ziet zijn muziek als frequenties, een soort spirituele golven. Hij zoekt een waarachtigheid in zijn muziek die is verbonden met het onbenoembare. De zanger kan prachtige zinnen schrijven, maar hij wil dat de mededeling in een nummer meer behelst dan wat de letterlijke tekst weergeeft. Soms wordt een nummer anders dan hoe hij het in eerste instantie heeft bedoeld. Dat komt volgens de zanger voort uit een andere wereld. “Tijdens het schrijven van een songtekst, ben ik onderdeel van een groter geheel. Dat zijn magische momenten voor mij. Ik kan dan voorbij mezelf schrijven. Soms ben ik verbaasd over de woorden die ik op papier heb gezet. Om nummers te schrijven, moet je in iets geloven al is het in niets, want anders heb je niks te vertellen. Ik werk op een bepaalde energiefrequentie die mij inspireert. Bij het creëren van nummers heb ik soms het idee dat er geen bodem meer onder me is. Ik krijg van alles door en op een gegeven moment heb ik het gevoel dat ik vlieg. Met liedteksten werk je vaak fragmentarisch en ik maak af en toe een reis door mijn hoofd en in mijn hart. Je legt als artiest een deel van je ziel bloot en stelt je kwetsbaar op en daar dien je bewust mee om te gaan.” Stef omringt zich graag met muzikanten die een spirituele diepgang hebben, anders kunnen ze volgens hem geen goede muziek maken. De zanger heeft jarenlang samen mogen werken met de gitarist Tony Boast, die inmiddels is overleden. De gitarist was een inspirerende persoonlijkheid die zei dat muziek bedoeld is als een virus dat zich ergens inplant en die je er niet meer uitkrijgt. Hij fantaseerde dat het publiek tijdens een optreden in slaap zou vallen. Niet omdat het saai was, maar omdat de luisteraars zich dan zouden overgeven aan de muziek en dat is iets waar Stef zich goed in kan vinden. “Als ik optreed, wil ik dat het over meer gaat dan mezelf. Sommige nummers hoef ik alleen maar voor te dragen, omdat er al veel energie in de teksten zit die ik heb doorgekregen. Als de boodschap goed overkomt bij het publiek, weet ik dat ik een geslaagd optreden heb gegeven.”

DESILLUSIE
Stef voelt zich goed bij zijn spirituele verdieping. Die ontwikkeling duurt overigens nog steeds voort. Hij heeft ook veel geleerd van andere culturen en volken waarmee hij in aanraking is geweest. Zo was er tijdens een verblijf in New Orleans een oude negerin die de zanger persoonlijke dingen vertelde die zij echt niet kon weten. Toen besefte hij dat sommige mensen iets kunnen zien, wat hij niet kan. De ontmoeting met die vrouw heeft veel bij hem teweeg gebracht. Ze vertelde dat ze voortaan zijn beschermengel zou zijn. Hij heeft de dame sindsdien niet meer ontmoet, maar voelt wel haar aanwezigheid om zich heen. Aangezien hij graag wilde weten hoe het met haar was, greep hij de mogelijkheid aan toen hij met een aantal vrienden glaasje ging draaien. Tijdens dat ritueel vroeg hij hoe het met zijn sympathieke beschermengel ging. Het glas begon te bewegen en hij zag dat als een teken dat de vrouw contact legde. De groep vrienden had ook verbinding met een geest die in de oorlog in Breda was overleden en Stef ging er helemaal in mee. Achteraf bleek dat één van de vrienden het allemaal vooropgezet had, wat voor de zanger een totale desillusie opleverde. Vanaf dat moment heeft hij zich niet meer aan dat soort experimenten gewaagd. Toch voelt hij de aanwezigheid van gidsen en energieën om zich heen. Zo is er het contact met zijn overleden moeder en de dame uit New Orleans, maar er zijn er meer. Stef heeft geen behoefte om een medium te bezoeken om deze contacten te laten bevestigen. Hij voelt immers dat ze er zijn. “Sommige mensen ontmoet je slechts één keer, maar door wat ze vertellen ga je nadenken over het leven. Ik zat een keer naast een Afrikaan en die zei: ‘Mijn vrouw is naar huis toe, zij zingt in de hemel’. Dat vond ik zo inspirerend! De energie die ik ontvang van zo’n man, geef ik door via mijn muziek.”

LICHTGEVEND RANDJE
Of Stef wordt beïnvloed door zaken uit vorige levens, laat hij graag in het midden. Na de lerarenopleiding die de zanger in Utrecht volgde, heeft hij een kopstudie psychologie gevolgd bij parapsycholoog Van Praag. Deze schreef boeken over reïncarnatie en Stef heeft er destijds veel over gelezen. Ook met zijn goede vriend Bram Vermeulen heeft hij over reïncarnatie gepraat, want die was daarmee bezig toen hij nog leefde. “Bram was zich bewust van vorige levens. Ik hoef niet te weten wie ik in een vorig leven was, dus laat dat liever rusten. Ik zie mezelf wel als een gereïncarneerde vorm van mijn voorouders en ik heb soms het gevoel dat ik eerder in Berlijn heb geleefd, want ik heb wat met de Duitse cultuur. Maar eigenlijk wil ik niet bevestigd krijgen of het daadwerkelijk zo is, want ik denk namelijk dat het mede een bron is van waaruit ik schrijf. Je moet sommige zaken met rust laten en dat vind ik met dit dus het geval. Ik denk eigenlijk dat ik een agnost ben. Ik hoef namelijk niet zo nodig het bestaan van bovennatuurlijke verschijnselen bevestigd te krijgen.” Iets waar Stef zich wel mee bezighoudt, is het waarnemen van aura’s. Toen hij nog les gaf op de toneelschool in Antwerpen, zag hij soms ‘iets’ rond bepaalde leerlingen hangen. Het ging de leraren er niet om of iemand goed was of zijn kunstje goed deed, maar meer of de persoon een lange en creatieve weg kon gaan afleggen. Stef zag dat mede door een aura waar te nemen. De eerste keer dat hij zich daar bewust van werd, staat hem nog goed voor de geest. “Dat gebeurde tijdens een concert van Randy Newman. Ik werd geïntrigeerd door een lichtgevend randje dat om hem heen hing en sommige mensen zien dat ook bij mij als ik optreed. Wanneer iemand dat waarneemt, weet ik dat ik goed bezig ben op het podium.”

EEUWIGHEID
Sinds Stef vaker in Zuid-Afrika verblijft, waar hij sinds afgelopen december woont met zijn vrouw, wordt hij met grote regelmaat omringd door bijzondere mensen. Eén daarvan is zijn schoonmoeder. Zij is een zachte vrouw die in andere dimensies kan kijken. Ze ziet geesten en kan contact leggen met overledenen. De schoonmoeder voelt zaken op voorhand aan, zonder dat ze die had kunnen weten. Ze voelt dat aan de energie. De zanger ervaart dat in de Zuid-Afrikaanse cultuur spiritualiteit een onderdeel is van het dagelijks leven. Ook muzikanten waar hij daar mee samenwerkt, hebben dat van huis uit meegekregen. Toen Stef daar in het begin mee werd geconfronteerd, keek hij er wel vreemd tegenaan. Bij sommige zaken die plaatsvonden, kreeg hij zelfs een soort van voodoogevoel. Inmiddels vindt hij het de normaalste zaak van de wereld dat spiritualiteit onderdeel uitmaakt van het leven. Zijn Zuid-Afrikaanse vrouw is kunstenares en ze doet veel aan yoga en capoeira om te ontspannen. Zelf doet Stef dat het liefst in de sauna, iets wat ze op het Afrikaanse continent vrijwel niet kennen. Als Stef in Nederland of België verblijft, gaat hij daar dus graag naar toe. “Ik ontspan mij het beste in de sauna en kan er goed mediteren. Door de warmte wordt bij mij alles in mijn hoofd uitgeschakeld. Ik wil dan alleen zijn en verzink in de eeuwigheid. Ik voel me dan in het zalige niets.” De laatste tien jaar is er veel veranderd voor Stef op het gebied van rust zoeken. Het in het hier en nu leven was iets waar de zanger niet bewust mee omging, maar gaandeweg heeft hij zich dat eigen gemaakt. “Toen ik bijvoorbeeld met een pont de rivier Zambezi wilde oversteken om van Botswana naar Zambia te gaan, moest ik bijna een dag lang wachten voordat ik mee kon naar de overkant. Als ik daar had gestaan toen ik jonger was, had ik me er erg druk om kunnen maken dat het zo lang zou gaan duren. Tegenwoordig ga ik gewoon onder een boom zitten en krijg ondertussen de mooiste verhalen van andere wachtende reizigers te horen. Zo leef ik nu, want er is een rust over me heen gekomen en dat heeft mijn leven verrijkt.”

TEKST: Arthur Schroer FOTO: Deon Debruyn - ParaVisie Juni 2010