Tessa van Rossen - Column 3
Meer columns vind je HIER
Lieve Daan, zeker elf jaar geleden kwam je bij me in de praktijk. Destijds was deze gevestigd aan de Röntgendreef 11. Mijn bedrijfsnaam: ELF – Enjoy Life Forever .
Je kwam als cliënt. Je wilde graag kinderen krijgen, maar het lukte niet. Je was onder behandeling maar je wilde ook kijken naar een alternatief…
Vragen over de liefde, relaties, familie, werk of toekomst?
Chat of bel met erkende en ervaren spirituele coaches.
Bekijk nu de introductie aanbieding en krijg antwoorden op jouw vragen.
Kom direct in contact
liever telefonisch een medium of helderziende bellen ?
Bekijk de live helderzienden of een online waarzegger
Ik mocht je hierin bijstaan en voor ik het wist vlogen de jaren voorbij. Ik bleef een beeld zien van een tweeling, maar vond het zelf ook heel lang duren. Jaar na jaar vol pijnlijke behandelingen verstreken. Steeds opnieuw verdroeg jij ze dapper! Jij hield een rotsvast vertrouwen in mijn beelden en nu alweer zeven jaar geleden werden jouw twee kanjers geboren!
Zo prachtig was je mooie ronde buik! En zo wonderlijk mooi je prachtige lieve jongens…
Toen de jongens nog in hun wandelwagentje zaten sloeg het noodlot toe. Jouw moeder stierf, veel te jong! Twee jaar later volgde mijn eigen moeder op 11 september… Je wist wat het was, je moeder verliezen…
Nadat mijn moeder was overleden, zat ik met mijn handen in het haar. Veel mensen wilden een afspraak maken om naar mijn praktijk te komen en ik was daardoor vaker in gesprek dan bereikbaar. Mijn moeder nam mijn telefoon aan en beheerde mijn agenda, maar zij was er niet meer…
Ik vond het eerst niet kunnen. Je was immers mijn cliënt geweest. Toch drong je aan… ‘Dat gaf niks’ zei je, ‘dat kon best’. Ik kon je charmes niet weerstaan! Nog steeds ben ik dankbaar voor je aanhouden. Je hebt me de afgelopen jaren zo goed geholpen. Altijd vriendelijk de mensen te woord gestaan en zelfs op zaterdagavond en zondag was je bezig om voor alle mensen een plekje op zo kort mogelijke termijn te vinden!
Regelmatig kreeg ik complimenten van mijn cliënten. Danielle is zo’n aardige meid! En lieverd, dat ben je ook! Altijd probeerde je een plekje te vinden voor de mensen en altijd was je extra begaan met hen die een kinderwens hadden! Jouw inlevingsvermogen was wonderbaarlijk!
Je bent ook een lijntje naar mijn moeder! Je hebt je eigen moeder twee jaar voor ik die van mij verloren. En tijdens de afgelopen kerst appte je mij: ‘Nu missen we onze moeders!’. En dat doen we iedere dag!
Jij kon haar zo goed nadoen! Soms bemoederde jij mij zelfs een beetje: ‘Ik heb je een middag vrij gegeven’, zei je dan! ‘Je gaat echt even iets voor jezelf doen!’
Vorige week kreeg ik verschrikkelijk nieuws, JIJ hebt ’s avonds een beroerte gehad.
De tijd stond stil. Die nacht was ik wakker, trachtend de gevolgen te overzien. Hoe zou je verder leven? Wat had ik kunnen doen? Natuurlijk hebben we veel over het leven en het hebben van klachten gesproken. Waarom kon de dokter niks vinden? Had ik meer moeten zeggen, andere dingen moeten doen?
De andere dag om 11 uur was ik bij je, er waren nog geen 24 uur verstreken. Maar we hadden hoop… Je was niet jezelf, maar je was er nog.
Zondagmorgen vroeg voelde ik je, de kou sloeg om mijn hart… Ik voelde je aanwezigheid en hoorde je. Opeens kreeg ik het warm van je prachtige lichte uitstraling. Je leek wel een engel! Ik realiseerde me ineens dat dit betekende dat je je lichaam (tijdelijk?) had losgelaten… Even later kreeg ik het bericht dat je verslechterde.
Alles heb ik laten vallen en ik ben naar je toe gegaan. Ik liep het ziekenhuis binnen en toen ik op de klok keek, bleek het elf uur te zijn. Ongelooflijk! Ik liep naar je kamer, maar daar hing een bord: mevrouw is verplaatst naar kamer nummer 11. Even stond mijn hart stil. Toen ik binnen mocht komen heb ik je uitgescholden! Hoe kreeg je het voor elkaar om kamer 11 te krijgen! Jij die weet hoe belangrijk dat getal voor ons was de afgelopen jaren! Je kon niks zeggen, je lag diep in slaap en zou niet meer wakker worden…
Mijn ogen liepen over van de tranen. Jij die mij altijd ‘lieve dinnie’ noemde zou deze plek verlaten, met je 42 jaar en een tweeling van 6… Dat kon niet!
Toch voelde ik je energie vanochtend en je licht en kracht, je vrolijkheid. Ik heb je gezegd dat ik van je hou en dat je taak hier op aarde voorbij is, maar dat je in het hiernamaals echt nodig bent om over je jongens, je man en ons allemaal te waken! Jij bent onmisbaar en dat zul je altijd blijven!
Op 11-01 om 11 over twee reed ik terug naar mijn praktijk. Wetende dat ik dat ik je voor altijd los moet laten…
Nooit meer zal jij als eerste mijn columns lezen, mij aanmoedigen om ze te plaatsen. Nooit meer spoor jij me aan om de administratie na te kijken! Nooit meer zal jij mijn moeder nabootsen in stem en gebaar. Nooit meer zal jij mij verfoeien voor mijn drukke planning! Nooit meer zie ik je trillende handjes en je kleine vraagjes op de app…
Bedankt lieve dinnie voor al je goede zorgen! Zolang ik kan zal ik er voor jou en je gezin zijn, als dat kan en mag… Ik zie jou en je glimlach in mijn hart iedere dag!
Info over Tessa: www.tessavanrossen.nl
